Energieke Gwennie: "Hoe raar kan het leven verlopen?!"
Van Gwennie Benjamins uit Uden ontvingen we een tijdje geleden deze email:
"Hoe raar kan het leven verlopen?! Vanaf augustus vorig jaar ben ik (vrijwillig!) opgehouden met werken. Na verschillende banen, kwam ik er (m.b.v. manlief) achter dat ik het niet fijn vind om een 'baas' boven mij te hebben. Op de één of andere manier wil ik vrijheid hebben. Maar ja, er zullen ook inkomsten moeten komen. En hoewel ik in de luxe positie zat dat ik een tijdje 'sabbatical' kon gaan, kwam ik er al heel gauw achter dat ik het heeeeerlijk vind om thuis te zijn; opvang voor 3 kinderen, waarvan er één in de puberteit zit, één richting puberteit gaat en de derde volgt natuurlijk ook nog!

Omdat ik vroeger een studie in alternatieve geneeswijze heb gedaan (ik ben Ondevit therapeut, en werk met Bachbloesem remedies), en ik nu bezig ben met een module Sociologie bij de O.U., zat ik regelmatig op het net. Gelukkig maar! Want zo ben ik op jouw ongelooflijk leuke site terecht gekomen. Dat ik je boekje heb besteld is één van de beste dingen die ik de laatste tijd heb kunnen doen. Het heeft me weer geprikkeld in wat ik eigenlijk wil: een eigen praktijk opzetten! Ook Patrick, mijn man, is razend enthousiast over de informatie die in je boekje beschreven staat. Bovendien is hij mijn grootste steun en toevertrouwen, dat mag best eens gezegd worden. Zijn geloof in mij, maakt dat ik de stap naar een eigen praktijk nu ga maken! Ik ben weer volop aan de studie, en zit vol met ideeën. Kortom: Ik heb er zin in. Ook voor jou, bij deze: grote dank voor het laatste zetje!"

We werden nieuwsgierig: hoe is het Gwennie vergaan met het opzetten van haar praktijk? Gwennie vertelt haar eigen verhaal: "Met jou als inspiratiebron heb ik de stap durven zetten om mijn eigen praktijk op te zetten in Alternatieve geneeswijze.

Ik ben getrouwd en heb drie kinderen, twee jongens van 14 en 11 en één meisje van 9 jaar oud. Ik ben geboren en getogen in Leiden, maar op mijn 20e verhuisd naar het Brabantse land. Nu woon ik alweer 17 jaar in Uden. Na mijn middelbare school heb ik voor Medisch Laborante gestudeerd. Hoewel de studie erg interessant was, kwam ik er al gauw achter dat ik toch ‘iets’ miste. Ik miste het contact met de mensen. Alles wat er in het laboratorium gebeurde stond zo ver van een cliënt af, je wist nooit om wie het precies allemaal draaide.
 
Bach Remedies
Na mijn afstuderen ben ik dan ook totaal ander werk gaan doen. Toch kriebelde de medische kennis wel, en na mijn zwangerschappen ben ik mij gaan verdiepen in andere geneeswijzen. Tijdens de zwangerschap van mijn kinderen was ik al in aanraking gekomen met de heilzame werking van de Bach Remedies. Als mijn kinderen (en later zelfs hun vriendjes en vriendinnetjes) vielen of zichzelf bezeerden vroegen ze niet om een pleister of ‘een snoepje op de zere plek’, maar om een Rescue druppeltje van de Bach Remedies. Zo namen spelenderwijs de Bach druppels hun eigen plek in binnen ons gezin.
 
Ondévit®
Rond de geboorte van het tweede kind kwam ik in aanraking met de Ondévit® therapie. Ons tweede kind bleek een aanleg te hebben voor astma en verschillende allergieën. Toen na veel dokters- en ziekenhuisbezoeken het erop leek dat hij geregeld medicijnen moest gaan gebruiken en bovendien ons huis allergievrij gemaakt moest worden, ben ik naar een Ondévit® therapeute gegaan. Omdat de middelste nog erg jong was (9 maanden) is er een kleine test bij hem gedaan. Maar met grote gevolgen! Al na één test waren de ergste klachten verdwenen. Omdat er na een Ondévit® test energetische druppels worden meegegeven als ondersteuning van de behandeling, bleek al snel dat in de loop van de tijd die toen volgden, de rest van de klachten ook grotendeels weg waren. Wat bleef was een overgevoeligheid van chocolade en speculaaskruiden. Hier viel uiteraard wel mee te leven! Toen de jongste 2 jaar was ben ik de opleiding voor Ondévit® Therapeut gaan volgen in het studiecentrum in Rijswijk. In juni 1997 ben ik afgestudeerd als Ondevit® Therapeut. In de jaren die volgden heb ik mijn eigen praktijk aan huis opgezet, volledig gericht op Ondévit® en Bach Bloesems.

Folders
Om mijn praktijk in de bekendheid te brengen, heb ik een (heel mooie!) folder gemaakt. Samen met mijn man (die heel kritisch is, ook qua taalindeling!) heb ik een duidelijke, maar vooral aantrekkelijke folder gemaakt waarin uitgelegd wordt wat ik precies doe in mijn praktijk. Geen ellenlang verhaal, maar wel pakkend en nieuwsgierigmakend. Op de achterkant heb ik een 'bon' gemaakt voor EUR 2,50 korting voor een kennismaking.

Vervolgens zijn mijn kinderen (lief hè?!) deze folders gaan rondbrengen, en ben ik zo 'brutaal' geweest om met mijn folders naar verschillende winkels te stappen om te vragen of ik ze daar achter mocht laten. Verbazend hoeveel mogelijk is! (en ook hoeveel niet: bij een bibliotheek moet je er bijvoorbeeld voor betalen, én is er een wachtlijst zonder dat er een afspraak is hoe lang je mag adverteren daar! Ik heb heel vriendelijk aangeboden om daar eens wat organisatie in te brengen! ;-)  ).

De folders 'drukken' we overigens zelf. Iets mooier papier kopen, kleureninktcassette investeren (valt weer terug te vorderen!) en printen maar - ook de kinderen kunnen dit! Bovendien heb ik een pakket lege stickers gekocht waar ik alleen mijn website adres op geprint heb, en die laat ik overal achter: mijn adres moet gewoon een begrip worden!

Je vindt haar op: http://www.gwennie.nl

naar boven

Eigenwijze Marja: "Langzamerhand begon zich een plan te ontwikkelen..."
Op 22 april 2001 werd ons derde kindje geboren, Cato Marjolein de Jongh. Net zoals na de geboorte van haar broer Douwe en zus Meike betekende dat weer een nieuwe balans vinden, voor iedereen in het gezin.
Daarnaast hadden we ook net een huis gekocht. De verbouwing startte zo'n 10 dagen na de geboorte van Cato. Tijdens het zwangerschapsverlof heb ik het budget voor de verbouwing gemaakt en onze financiële situatie nog eens goed bekeken. In de tijd van "twee banen, geen kinderen" kon veel en deden we financieel gezien maar wat. Nu zijn onze inkomsten gedaald - Edwin (mijn man) en ik zijn na de geboorte van ons eerste kind allebei vier dagen gaan werken - en onze kosten gestegen: kinderopvang, kleding, luiers, een groter huis.

Daardoor was de afgelopen jaren al een bewuster inkoopbeleid bij mij gestart: 'wat gooi ik eigenlijk allemaal in de boodschappenkar, wat kost nou een pak melk en wat gooi ik thuis allemaal weer weg?' Daar kun je snel op bezuinigen zonder af te doen aan de kwaliteitsbeleving in ons huishouden. Want, zoals in zoveel gezinnen, houden we allebei erg veel van lekker eten en drinken.

Ik begon boeken te lezen zoals "Consuminderen met kinderen" en "Eenvoud in je leven, eenvoud in je zelf". Ik merkte daarbij dat ik veel dingen die in deze boeken werden genoemd al deed, of in ieder geval eens had overdacht. Maar ik ben ook erg veel handige nieuwe tips tegengekomen. Ik merkte steeds meer dat het ging om een goede balans tussen tijd, aandacht en geld.
De voor de hand liggende zaken hadden we goed geregeld: allebei vier dagen werk, kinderen dinsdag, woensdag, donderdag naar de crËche en buitenschoolse opvang, Edwin en ik één avond per week voor onszelf of voor onze sociale contacten.

Toch was ik nog steeds op zoek. Waar gaat het nu allemaal echt om? Het boek "The seven habits of highly effective families" van Steven Covey heeft veel indruk op mij gemaakt. En tegelijkertijd ook veel weerstand opgewekt. Een "family statement", doelstellingen, plannen? Je familie is toch geen bedrijf? Efficiency en effectiviteit. Die woorden vond ik veel te koud voor een warm gezin. Maar, de onderwerpen in dit boek hebben mij aan het denken gezet. In deze drukke tijd ontkom je als gezin van vijf leden niet aan een zekere dosis planning.

Zo zijn wij in ons gezin gestart met het houden van familieberaad op zaterdagmorgen. Een lekker bakje koffie, drinken en koekjes voor de kinderen. Daarnaast pen en papier. Hiermee werd een overzicht gemaakt van de activiteiten die we voor ogen hadden voor het weekend en de komende week. Alleen voor Edwin en mij was het al zo verhelderend. Wij hadden beiden totaal andere gedachten bij het weekend. Ik zelf denk dat er 48 uur in een dag zitten. Mijn lijst met dingen die ik wil doen is eindeloos en niet reÎel. Voor Edwin is het een hele geruststelling dat die lijst een stuk korter werd. En voor mij eigenlijk ook wel. Nu kon ik tevreden zijn met wat we wÈl gedaan hadden in plaats van wat ik allemaal niet had gedaan. Daarmee creëerde ik voor mijzelf ook veel meer rust.

Met het familieberaad maken we een lijstje met dingen die moeten (zo kort mogelijk!) En een lijst met dingen die we graag doen. Minimaal ÈÈn van de activiteiten is met het hele gezin, bij voorkeur ook nog enkele 1 op 1 activiteiten. Dat is een activiteit met z'n tweeën: onverdeelde aandacht voor elkaar.

Inmiddels zit onze dochter meike (1999) 's ochtends al klaar omdat zij ons dan kan vertellen wat ze graag wil doen. Het klinkt zo georganiseerd, maar het werkt voor ons heel goed. Ook nemen we de rest van de komende week door. Bijvoorbeeld het oudergesprek op school, een kinderfeestje, redactievergadering, bestuursavond van de basketbalvereniging, eten met een vriend of vriendin, sporten etc. In het verleden kwam het voor dat edwin en ik om en om thuis waren om met de kinderen te eten en zagen we elkaar aan het eind van de week weer eens. Ook daar hebben we nu een betere balans in gevonden. Hiervoor is het maken van keuzes wel noodzakelijk.

Allebei zagen we vrij snel het belang en nut in van een dergelijk overzicht:.
- We maken minder dubbele afspraken
- We vergeten minder afspraken
- We hebben meer balans in de verplichte en ontspannen activiteiten
- Onze kinderen leren spelenderwijs plannen en keuzes maken
- Iedereen in het gezin komt aan bod
- We doen meer dingen echt samen
- We doen meer dingen 1 op 1
- We leren elkaar om hulp vragen en hulp geven
- We kunnen tijdig ingrijpen bij te drukke weken en weekenden door terugbrengen van activiteiten en inbrengen van rust en niks doen.
Kortom, onze gezinsbanden zijn versterkt en onze activiteiten zijn beter in balans.

Door deze ervaring wilde ik ook graag weten hoe dit in andere gezinnen om ons heen is geregeld. Met observeren kom je een heel eind. Dat vond ik leuk om te doen. En ik stelde veel vragen. 'Wat zijn de belangrijke dingen in je leven?' 'Doe je wat je wilt doen?'. 'Is het leven voor alle gezinsleden goed?' Ik heb heerlijke en interessante discussie gevoerd.. Vaak merkte ik echter ook dat die vragen confronterend zijn en weerstand kunnen opwekken.

Langzamerhand begon zich een plan te ontwikkelen. Aangezien het op ons gezinsleven zo'n duidelijk merkbare positieve invloed heeft, heb ik gezocht naar een manier om dit 'concept' over te brengen op andere gezinnen. Ik werkte inmiddels vijftien jaar in het bedrijfsleven als manager. Ook in mijn werk heb ik dezelfde vragen gesteld: Wat wil ik? Wat is belangrijk en waar ben ik goed in?

De puzzelstukjes begonnen op hun plek te vallen. Motiveren, organiseren en structuur aanbrengen zijn mijn sterke kanten in mijn werk. Ik heb veel behoefte aan zelfstandigheid en ben ondernemend. En het gezinsleven is mijn favoriete onderwerp. Goed gezind® werd opgericht.
Goed gezind® ontwikkelt praktische hulpmiddelen en geeft trainingen om structuur aan te brengen in drukke gezinslevens. En hebben we dat niet allemaal tegenwoordig?

Eén van de producten van goed gezind® is eigenwijzer®, een activiteitenbord dat alle activiteiten van alle gezinsleden in beeld en kleur weergeeft.
Het product is uitgebreid besproken met een kinder-therapeute en een pedagoge. Eén van de belangrijke conclusies die zij trekken is dat "eigenwijzer® door het bieden van voorspelbaarheid, een duidelijke structuur en het stellen van grenzen het gevoel van veiligheid en geborgenheid bij gezinnen met jonge kinderen bevordert". En daar ben ik natuurlijk beretrots op.

Het is geen kant-en-klare oplossing om meer 'instant-beleving' in je gezin in te brengen. Het is een hulpmiddel bij een bewustwordingsproces, dat uiteindelijk door gezinnen zelf in de praktijk gebracht zal moeten worden. Eigenwijzer® kan helpen.

Kijk snel op http://www.eigenwijzer.com

naar boven

"Toen een flink deel van ons spaargeld was omgezet in dozen kleding met een gat erin, hebben wij elkaar wel even aangekeken..."
INTERVIEW MET WAHM PAMELA NIJMAN
We wisten natuurlijk al 9 maanden dat het koningskindje er aan zat te komen, maar vooral de grote bedrijven blonken uit in de zogenaamde 'inhakers': advertenties die inhaken op de geboorte van Catharina-Amalia. Tussen die grote namen valt het bedrijf van WAHM Pamela Nijman direct op - al is het alleen maar omdat ze bovenaan staat op de lijst van de Volkskrant-inhaakverkiezing (stem ook: http://www.volkskrant.com/interactie/amalia/). Pamela is moeder van Mark (6) en Timo (3) en getrouwd met Frank.

Pamela: "Mijn bedrijf heet PrettyMum en PrettyMum is een merk dat damesbovenkleding brengt voor moeders die borstvoeding geven. De verkoop hiervan verloopt grotendeels via het internet. Vorig jaar zijn we onze site gaan uitbreiden en op het moment is het een echte online borstvoedingswinkel geworden. Moeders kunnen voor alles op het gebied van borstvoeding bij ons terecht en we proberen ons assortiment verder uit te breiden."

Je timmert behoorlijk aan de weg met je bedrijf, je energie straalt er vanaf. Geen wonder dat je van het Stadsdeel Amsterdam Noord de ondernemersprijs 2002 hebt ontvangen! "Het thema van dit jaar was 'klantvriendelijkheid'. Moeders uit de buurt maar ook via internet hebben ons voorgedragen. Na een uitgebreide selectie en een bezoek van de jury (ineens had ik de wethouder van economische zaken, de voorzitter van de Kamer van Koophandel en de voorzitter van de Vereniging Bedrijven Amsterdam op de koffie) heb ik op de Nieuwjaarsreceptie van het Stadsdeel de prijs in ontvangst mogen nemen.

Ik vind het helemaal geweldig dat de prijs hier nu in de vensterbank staat. Tenslotte heb ik hiermee laten zien dat je ook via het internet klantvriendelijk kan zijn. En natuurlijk geeft het enorme erkenning. Voor een aantal mensen is het nu duidelijk dat ik een echte zaak heb."

TE OUD
Het was wel een radicale stap - totaal anders dan alles wat je kende. "Even in vogelvlucht: in 1983 was ik 19 en klaar met de Pedagogische Academie. In het onderwijs was geen werk en omdat ik toch had besloten niet voor de klas te gaan vond ik dat niet erg. Na een half jaar als secretaresse bij de Politie in Amsterdam te hebben gewerkt, ging ik aan het werk bij een bureau dat zich bezig hield met theater en film. Ik werkte toen mee aan de film van Kaktus (Peter Jan Rens) en vond dat geweldig leuk. Vanaf dat moment heb ik tot na de geboorte van mijn oudste als Film en TV producer gewerkt (Medisch Centrum West, Verona, Amsterdamned, Dossier Verhulst, Die 2; nieuwe koeien, en nog veel meer). Ik heb dit werk ongeveer 15 jaar gedaan.

En toen werd Mark geboren. Ondertussen was ik dienst bij de Holland Media Groep en had ik de televisiewereld aardig zien veranderen. Meer netten, minder budget. En met Mark thuis was voor mij de charme er af. Ik had het wel gezien, vond de programma's die ik maakte niet meer leuk en besloot dat het tijd was voor iets anders. Samen met Frank heb ik toen een gesprek gehad waarin we beide besloten ons leven te veranderen.

We hadden een huis, een kind, een auto en bedachten ons dat het leuk zou zijn als we ons geld zouden kunnen verdienen met iets dat we interessant en boeiend zouden vinden en waarmee we iets konden bijdragen aan het grotere geheel. Dat het te combineren moest zijn met de opvoeding van de kinderen was hierbij een belangrijk punt. Samen zijn we toen gaan bedenken wat we leuk vonden, welke interesses we hadden, enzovoort. We hebben er toen een jaar vooruit getrokken om te kijken of we iets zouden kunnen vinden. Ik was er toen van overtuigd dat ik te oud, verkeerd geschoold en een niet relevante werkervaring had.

MANIER VAN LEVEN
Binnen dat jaar hadden we het eigenlijk alletwee te pakken. Voor mij is dat PrettyMum geworden en Frank (die toen ook zijn baan als manager van een sportketen heeft opgezegd) heeft nu ook een eigen zaak. Hij geeft (verkoop)trainingen, personal coaching, advies. Beide werken we vanuit huis en we delen een kantoor. We proberen het zo te regelen dat er altijd één van ons verantwoordelijk is voor de kinderen en de andere kan werken. Frank is vaak 's avonds weg en als de kinderen in bed liggen, kruip ik nog een paar uur achter de computer. Soms is het lastig maar het heeft ook heel veel voordelen. En straks als Timo ook naar school gaat wordt het allemaal nog makkelijker."

Je werkt gemiddeld zo'n 30 uur per week. "Tussen de bedrijven door draai ik er vaak wel meer. Maar even een was in de machine of na het uit school halen met de kinderen naar het postkantoor, zijn dingen die zo in ons gezinsleven zijn ingesleten dat het meer een manier van leven is geworden. De kinderen spelen, ik beantwoord snel wat mail. Gaan we naar de bieb, rij ik eerst even langs het postkantoor."

"Nu wordt mij wel eens gezegd, ja je hebt het mooi voor elkaar, maar daar heb ik toevallig wel keihard aan gewerkt. Toen de eerste shirts hier werden afgeleverd en een flink deel van ons spaargeld was omgezet in dozen kleding met een gat erin, hebben wij elkaar wel even aangekeken. Tenslotte kwamen we met een nieuw product op de markt en wisten wij ook niet of het ging lopen. En geloof me, een fabrikant gaat geen shirts naaien als je er maar 50 per kleur wilt hebben.

Nu vraag ik me wel eens af hoe ik het heb aangedurfd. Het businessplan voor PrettyMum schreef ik tijdens mijn zwangerschap en 2 weken na de bevalling ben ik daadwerkelijk van start gegaan. Toch wil ik vrouwen inspireren om ook zo'n stap te nemen: neem zelf het leven in de hand."

PrettyMum is te bezoeken op http://www.borstvoedingswinkel.nl

naar boven