 Wat ik wil wetenWat ik eigenlijk echt wil weten, Is niet hoe het nieuwe prinsesje gaat heten. Niet welke jurk ze aan had gekregen, Of hoeveel kilo's ze nu zal wegen. Wat ik wil weten is hoe Máxima heeft ervaren, Haar lieve kleine meisje te baren. Voelt zij ook de kriebels in haar buik, Als zij 't kindje voedt of aan haar hoofdje ruikt.  Terwijl ze 't slapende meisje ziet, zou ze dan denken:Dank u, dat ik dit kindje het leven mocht schenken, Dank u, dat ik dit meemaken mag En zou ze dan huilen van ongeloof en ontzag? Is uit het diepste van haar wezen, Een overweldigende, allesomvattende liefde opgerezen. Een gevoel, geheel onverwacht, En een ontluikende moederkracht. Máxima, neem je kind met tedere hand, Koester het, met genegenheid omrand, Zorg dat ze van de onvoorwaardelijke liefde leert, Zodat ze straks met een warm hart ons land regeert. Edith Hagenaar P.S. Dit gedicht is geschreven bij de geboorte van Amalia, maar nu Ariane is geboren vond ik het leuk om weer even te plaatsen. |