| Wahm succesverhalen
Nicole (energetisch therapeut): "Als iets heel goed voelt, is het makkelijker om eventuele tegenslagen of kritiek uit onverwachte hoek het hoofd te bieden."
Nicole van Vugt met haar kinderen Basten (1999), Thijmen (2001) en Julian (2004):
"Ik vind, hoe paradoxaal het ook klinkt, de zakelijke kant het moeilijkst aan thuiswerk voor je eigen bedrijf"
|
Vervelend gevoel
"Ik was 25 toen ik voor het eerst moeder werd. Destijds werkte ik twee dagen per week als directiesecretaresse. Hiervoor heb ik heel hard moeten zeuren, want daarvoor werkte ik 40 uur per week.
Toen mijn oudste zoontje Basten vier maanden was, werd hij erg ziek. De huisarts stuurde ons ’s avonds door naar het ziekenhuis, waar wat onderzoeken werden gedaan. Zijn bloed werd ook onderzocht op een eventuele gevaarlijke bacterie. Op de resultaten moesten we nog een paar uur wachten, zodat het nachtwerk zou worden. Daarom besloot ik mijn baas om 23.00 uur te bellen met het verzoek of ik die volgende dag thuis mocht blijven en daarvoor een andere dag mocht komen werken die week.
Ik was erg teleurgesteld over zijn reactie en de tegenzin. Op dat moment kreeg ik een heel vervelend gevoel. Blijkbaar was het voor een moeder niet zo heel makkelijk om werk en privé te combineren. Vanaf dat moment zocht ik naar een oplossing: thuiswerken.
Zo is het maar net!
Ik heb op internet door middel van een zoekmachine naar thuiswerk gezocht en kwam op jouw naam. Ik heb je boek gekocht, in één ruk uitgelezen en de affirmatiestickers op mijn pc en raam geplakt. Het grappige is dat ruim zeven jaar geleden ik me bijna schaamde voor die affirmaties. Dat ik dit voor mijzelf had opgeplakt, vond ik toch wel ver gaan, bijna alsof ik er geen recht op had. Nu kijk ik ernaar en zeg dan hardop: zo is het maar net!
Dat ik een studie voor holistisch energetisch therapeut ben gaan volgen, komt omdat we van de zwangerschap af aan het idee hadden dat er “iets” was met onze oudste zoon Basten. Toen hij op zijn tweede na twee antibioticakuren en de gebruikelijke vaccinaties steeds minder weerstand kreeg en moeilijker werd met betrekking tot zijn gedrag, zocht ik hulp bij natuurgeneeskundige therapieën. Ik verwachtte dat ik de eerste jaren nog wel heel vaak hierop een beroep zou moeten doen en dit aardig in de papieren zou gaan lopen.
Tegelijkertijd voelde ik steeds de druk van mijn werkgevers om toch vooral meer dan die twee dagen per week te werken, of op zijn minst tijdens de vakantieperiodes fulltime waar te nemen. Dat was het moment dat ik 1 en 1 optelde en besloot om me om te scholen en een praktijk aan huis te beginnen. Zo kon ik mijn kinderen altijd ondersteunen en had ik een mooi thuiswerkberoep. Ik ben vooral door mijn opleiding als mens enorm gegroeid, in positieve zin, en mijn eigenwaarde is weer terug, net zoals ik dat had toen ik op de basisschool zat. Tussen mijn puberteit en het moment dat ik bijna dertig werd, ben ik het blijkbaar kwijtgeraakt, of heb ik het zelf afgebroken.
 Marktplaats
Om thuis te kunnen werken heb ik natuurlijk mezelf moeten omscholen, maar ik heb er meer dan alleen een opleiding voor teruggekregen. We hebben de bijkeuken opgeknapt en omgetoverd tot behandelruimte. Via Marktplaats heb ik een massagetafel, vakliteratuur en spirituele boeken, een partij Bach Bloesem Remedies en de eerste essentiële oliën gekocht. Daarmee ben ik begonnen.
Steeds heb ik wat materialen bijgekocht en nu heb ik voldoende om een goede behandeling te bieden. Ik heb zelfs een resonantieapparaat aangeschaft. Ik heb een schat van een oom die heel erg deskundig is met de computer en van hem kreeg ik een softwarepakket met o.a. Publisher. Hierop kan ik cadeaubonnen, facturen, logo’s en visitekaartjes ontwerpen en afdrukken. Ook heeft hij de tijd genomen (uren en uren werk) om mijn website vorm te geven die ik zelf update. Dankzij hem heb ik een huisstijl die er naar mijn mening professioneel uitziet."
Heling
"Ik heb een praktijk aan huis. Hier behandel ik patiënten op een natuurlijke wijze. De basis is voetreflexologie. Door middel van een pressuurstokje druk ik de reflexpunten aan. Op een speciale voetenkaart geef ik aan of en in welke mate de reflexen geblokkeerd zijn. Dit is tevens een houvast voor de evaluatie van het herstelproces. Ter ondersteuning en versnelling van het proces gebruik ik een multiwave oscillator, een vorm van resonantietherapie die de gezonde trilling van de persoon herstelt. Dit apparaat kun je ook heel lokaal gebruiken op bijvoorbeeld pijnlijke of ontstoken plekken, maar ook richten op de longen en bronchiën. Soms is het nodig om iemand eerst (soms heel oude) emotionele blokkades te laten opruimen. Dan pas ik, als de vertrouwensband het toelaat, een lichamelijke massage toe.
 Het leukste is het feit dat de mensen zelf veel kunnen doen. Ik reik hen passende en individueel uitgezochte essentiële oliën, kruiden, (half)edelstenen en Bach bloesem remedies aan. Het is de bedoeling dat zij hierdoor heel bewust aan hun heling werken. De Bach druppels moeten ze innemen, de oliën bijvoorbeeld aanbrengen en de kruiden (die ze uiteraard zelf moeten gaan inkopen) als thee of kompres gebruiken. Voor balans kun je bijvoorbeeld bronwater in een groene glazen fles doen en hieruit dagelijks drinken. Ook kun je een positieve affirmatie / visualisatie heel goed gebruiken. Er is een groep die dit van je aannemen en hiermee aan de slag gaan, maar er is ook een groep die zich hiertegen verzetten. Dit is een heel boeiend gegeven. Voor veel mensen is veranderen ook heel eng.
Baan
Ik werk daarnaast ook nog in een verpleeghuis als assistent van de ergotherapeuten. Ik controleer antidecubitusmateriaal, registreer dit en verricht kleine reparaties of verstelwerk aan rolstoelen. Soms moet ik een luchtkamerkussen plakken of zit ik met mijn handen in hele vieze materialen om het schoon te maken, maar ik heb nog nooit zulk leuk werk gehad. Helaas is dit maar voor acht uur per week, want ik zou graag meer uren willen draaien.
Hiervoor was ik bij diezelfde instelling medisch secretaresse, maar op een gegeven moment voelde ik me daar niet meer op mijn plek. Gelukkig kon ik in deze baan verder. Het direct betrokken zijn bij de mensen geeft een ongelooflijke energie, je voelt dat je echt leeft en liefhebt en dat allemaal op je werkvloer! Het is een wens van mij dat ik na het afronden van mijn laatste studiejaar voor energetisch holistisch therapeut, de manuele lymfedrainage kan toepassen in bijvoorbeeld verzorgings- of verpleeghuizen."
|
"Van onze voormalige bijkeuken hebben we een praktijkruimte gemaakt. Het is klein, maar voldoet net. Achter twee louvredeurtjes staan mijn wasmachine en droger zodanig bovenop elkaar, dat ze niet te zien zijn. Er is een toilet bij en in de behandelruimte zelf hebben we een wastafel gemaakt.
Gelukkig zat er al een buitendeur in, zodat het voor de belastingdienst en de beroepsvereniging als een zelfstandige werkruimte telt. We hebben er een laminaatvloertje in gelegd, een lambrisering aangebracht en de muren opgeknapt en limoengroen en lichtblauw geschilderd. Het ruikt er heerlijk door de etherische oliën.
Op Marktplaats heb ik twee Ikea-stoelen gekocht: één voor de patiënt en één voor mij. Als ik massages geef, schuif ik de stoelen in de woonkamer en klap ik de behandeltafel uit. Er staat een kleine radio/cd-speler voor de ontspanningsmuziek. Op een klein verrijdbaar tafeltje staat de multiwave oscillator. Dit is het voormalige nachtkastje van onze middelste zoon Thijmen en hij wil hem graag terug, omdat je op de voorkant van het deurtje kunt krijten. Als ik financieel weer wat meer ruimte heb, schaf ik bij Ikea of Leen Bakker een soortgelijk tafeltje aan en komt dat ook helemaal goed, haha.
Mijn diploma’s en certificaten hangen in heel kitscherige gouden lijsten van Xenos, prachtig vind ik het. Als ik geen klanten heb, staat mijn wasmand in de ruimte en draaien de machines op volle toeren." |
"Werken in loondienst biedt me financiële zekerheid, leuke collega’s en totaal andere humor. Het nadeel komt naar voren op het moment dat de kinderen ziek zijn of je oppas verhinderd is. En de functioneringsgesprekken blijf ik ook heel spannend vinden, soms heb je tegengestelde belangen tussen werkgever en werknemer.
Zelfstandig ondernemen geeft heel veel voldoening, maar vergt heel veel inzet, aangezien het werk niet komt aanwaaien, zeker niet in mijn branche. Ik mag trots zijn op mezelf bij goede resultaten, maar je moet het niet per uur gaan omrekenen. Dan doel ik bijvoorbeeld op avonden lang folders verspreiden, website-irritatie, administratie en belastingperikelen, het inkopen van materiaal, behandelingen die eigenlijk niet binnen één consult passen en natuurlijk uitlopen et cetera. Bij je werkgever is er morgen weer een dag, soms lijkt dat in je eigen bedrijf niet te gelden.
Bijsturen
Voor mij is het een fantastische combinatie. Omdat ik relatief weinig uren bij een werkgever werk, ben ik daarin vrij flexibel. Ik kan soms een dag omruilen als mijn moeder niet kan oppassen of ik ergens heen moet. Ook heb ik iets minder stress als het in de praktijk wat slapper is, mijn andere werk is een stabiele factor. Aan de andere kant wordt je misschien meer gedwongen aan acquisitie te doen als je alleen je eigen bedrijf heb als inkomstenbron, dat wel.
Het ligt geheel aan je karakter, je gezinssamenstelling en je partner of dit iets voor je is. Ik raad andere moeders aan om allereerst eens naar je hart (lees: ziel) te luisteren wat je echt wil en nodig hebt en om de patronen te ontdekken waarin je steeds vervalt. Als je dat inzicht hebt, kun je een overwogen keus maken hoe je je leven en eventuele werk wilt inrichten. En ach, zelfs dan is het leven een bewegende stroom en kun je altijd bijsturen."
Hoe ben je op de naam gekomen?
"Ik heb me suf gepiekerd over de naam en kwam er helemaal niet uit. Op een dag had ik een workshop voor kleurentherapie en edelstenen en rekende een steen uit voor mijn zoontjes.
 Mijn middelste zoontje Thijmen had volgens de berekening en klachtenlijst een Olivijn of Peridoot nodig. Op het moment dat ik Olivijn las, wist ik het: dit is een prachtige naam voor mijn praktijk. Ik vind het nog steeds lekker klinken en zo mooi staan op het logo."
|
"Als ik bij mijn werkgever in het verpleeghuis werk, past mijn moeder op de jongste. De andere twee breng ik zelf naar school, waarna ik meteen doorrijd naar mijn werk. Dat is dus op maandagochtend en vrijdagochtend. Als ik een patiënt krijg, overleg ik met mijn moeder wanneer zij kan oppassen. Het is vaak een heel gepuzzel, maar over een jaar zit ook de jongste op school en wordt mijn agenda iets makkelijker.
Op maandag blijven Basten en Thijmen over op school, omdat ik in een buitengebied woon. Het scheelt mij echt veel tijd en stress. Op dinsdag en donderdag haalt mijn schoonmoeder hen tussen de middag uit school en mogen ze bij haar een warme maaltijd eten. Daarna brengt ze hen ook weer terug naar school. Dit is voor mij echt ideaal en de kinderen vinden het ook heerlijk. Ik hoef dan ook helemaal geen schuldgevoel hierover te hebben, fijn.
Supernanny
Op woensdagmiddag en vrijdagmiddag zijn ze vrij. Julian gaat maandagochtend als mijn moeder oppast tot half twaalf naar de peuterspeelzaal en donderdagochtend ook. Die donderdagochtend kan ik dan ook fijn een behandeling inplannen. Administratie en werkzaamheden waarbij geen patiënten direct zijn betrokken, doe ik in mijn eigen tijd of het weekend. Het nadeel is dat ik voor de kinderen toch de belangrijkste persoon in huis ben en ze me echt zelden met rust laten.
Ik kan niet behandelen met de kinderen erbij, maar wel als zij bijvoorbeeld ’s avonds al in bad zitten en daarna naar bed gaan. Ronald (mijn man) houdt ze dan boven en brengt ze zo rustig mogelijk naar hun bedjes. Wat ik wel in de aanwezigheid van de kinderen doe is de administratie, bestellingen, afspraken maken en studieverslagen uitwerken. Maar het blijft zoeken naar een balans, helemaal als je naar opvoedkundige programma’s als supernanny kijkt."
 "Ik heb nog maar mondjesmaat patiënten in behandeling en dat zal pas na volgend jaar kunnen veranderen, vrees ik. In de praktijk blijken ook veel mensen niet in het weekend of ’s avonds te willen, daar heb ik me op verkeken.
Poetsen
Elk moment van de dag ben ik wel iets aan het doen. Dit varieert van het ontwerpen van flyers, het maken van aanpassingen voor de website, het speuren op internet en het lezen van vakliteratuur tot het schoonmaken van de ruimte en de materialen. Ik heb niet echt een mooi schema. Soms kan ik de moed niet opbrengen om in het huis te gaan poetsen, maar soms vliegt het me aan en sta ik vijf uur achter elkaar (met plaspauzes en kroelpauzes voor Julian) te poetsen.
Bij mij is werk en privé onmogelijk te scheiden. Ik weet niet hoe ik dit moet doen. Om de week ga ik een hele dag naar school. Gelukkig valt dit op zondag en hoef ik niemand in te schakelen, omdat de kinderen dan goed af zijn thuis met hun vader. Daar heeft mijn man in het begin trouwens behoorlijk aan moeten wennen: zo geëmancipeerd waren we nog niet, haha. Nog steeds vindt hij het een lange dag en breekt deze dan ook graag met een bezoek aan of van zijn ouders.
Vast ritueel
Als ik de oudste twee kinderen uit school heb gehaald, werk ik niet meer tot na het eten. Dan heb ik mijn handen vol aan vriendjes die komen spelen, de dag doornemen, drinken en een hapje, het avondeten voorbereiden, tafel dekken enzovoorts. We eten meestal vroeg: zo rond een uur of vijf. Daarna ruim ik de tafel af en de vaatwasser in en gaat Ronald met de kinderen tv kijken of stoeien. Als hij ze om een uur of half zeven in bad stopt, ga ik nog achter de computer. Als ze uit bad komen, leg ik ze op bed. Als ik dan al niet kroelend bij een van de jongens in bed in slaap ben gevallen, ga ik zelf nog eens lekker in bad met een tijdschrift of goed boek. Ik vind dat zo’n heerlijk gevoel, onbeschrijflijk luxe voelt dat. Dat is het enige vaste ritueel dat ik heb: de kinderen uitgebreid naar bed brengen en daarna in bad gaan.
Mijn man werkt zelf niet voor mijn praktijk. Hij heeft wel de ruimte in orde gemaakt en opgeknapt en neemt de kinderen onder zijn hoede als ik ’s avonds een patiënt heb of naar de opleiding moet. Gelukkig heeft hij me altijd gesteund, maar was in het begin erg sceptisch. Ik ben nogal een impulsief iemand, moet je weten, en heb lang gedoold en gezocht naar een passend concept en beroep. Inmiddels is hij overtuigd van wat ik kan en ziet hij dat nooit eerder iets zo goed bij mij paste. Bovendien heeft hij er ook baat bij en gaat het erg goed met ons zorgenkindje. Beetje bij beetje groeit hij erin mee en is hij zelfs mee naar de internationale therapeutenbeurs geweest. Al moet ik wel zeggen dat hij dat voornamelijk voor mij heeft gedaan."
Wat zou je andere moeders willen aanraden die erover denken om te
gaan thuiswerken?
"Doe iets wat bij je past. Als iets heel goed voelt, is het makkelijker om eventuele tegenslagen of kritiek uit onverwachte hoek het hoofd te bieden. Je kunt, denk ik, op den duur alleen gepassioneerd en enthousiast blijven als je weet dat het goed is wat je doet.
Denk groot, maar zet kleine stapjes. Blijf kijken naar je doel, maar doe het gefaseerd, zodat je financiële risico’s tot een minimum beperkt. Bespreek alles vanaf het begin goed door met je partner, zodat je van elkaar weet wat jullie verwachtingen zijn. Die kunnen nogal verschillen van elkaar."
 Heb je opleidingen moeten volgen, hoe heb je dat aangepakt?
"Allereerst heb ik een opleiding voor voetreflexoloog gevolgd. Dit is een onderdeel van de vierjarige (inmiddels erkende HBO-opleiding) voor holistisch energetisch therapeut. Dat was nog een hele gok, want destijds waren ze nog hard bezig voor de erkenning en had ik hun naam alleen van een zus van een ex-cursist, maar het voelde zo goed dat ik er alle vertrouwen in had. Nu zit ik in het laatste jaar en concentreer me op de manuele lymfedrainage. De opleiding heb ik zelf betaald, maar uiteraard wel aangegeven bij mijn inkomstenbelasting. Gelukkig is dit aftrekbaar, maar we hebben het erg krap gehad."
Wat vind je het leukst/belangrijkst aan thuiswerk?
"Ik vind het een fijne werkomgeving en ik ben thuis als het nodig is. Pakketten kunnen worden afgegeven en ik ben telefonisch bereikbaar. Toch is het voor mij ook heerlijk om op een locatie te werken, samen met collega’s. Ik pluk van beide mogelijkheden voor mijn gevoel de vruchten.
Ik denk dat je de voordelen van thuiswerken vooral merkt als de planning van je (gezins)leven in de soep loopt. Het gekke is dat dit voordeel ook een nadeel kan zijn, dat juist je gezin vaak je werkplanning in de soep laat lopen. Zoals ik al zei: het is zoeken naar balans." |
"Ik vind, hoe paradoxaal het ook klinkt, de zakelijke kant het moeilijkst aan thuiswerk voor je eigen bedrijf. De financiële administratie vind ik lastig. Ik hou het zelf bij en aan het eind van het jaar breng ik de boel naar mijn boekhouder. Zij maakt een overzicht voor de btw en geeft aan welk bedrag ik mag opvoeren voor de inkomstenbelasting. Aangezien dit ook vrij prijzig is, vul ik zelf mijn inkomstenbelasting verder in.
Wat ik echter zo mogelijk nog lastiger vind, is het promoten van mijn behandelingen. Ik weet dat het goed werkt, maar ben bang dat mensen het geduld niet kunnen opbrengen om een paar behandelingen vol te houden en te zien dat het vruchten afwerpt. Het blijft natuurlijk veel geld. Maar dit moet ik allemaal gewoon leren.
Denk groot en neem kleine stapjes
De moeilijkheden die ik heb ondervonden, zaten vooral in mijzelf. Faalangst en angst voor negatieve of cynische reacties van de omgeving zorgden ervoor dat ik onzeker was. Tijdens de opleiding ben ik als persoon gegroeid en inmiddels ondervind ik zelf wat voor een positief effect de behandelingen sorteren. Daar word je zelfverzekerd van. Het mooie is dat ik dit nu weer kan doorgeven aan mijn eigen kinderen: durf te dromen en doe het. Denk groot en neem kleine stapjes."
Heb je het Wahmboek gelezen, en zoja, wat heb je daar aan gehad?
"Zoals ik eerder al aangaf, heb ik op internet door middel van een zoekmachine naar thuiswerk gezocht en kwam op jouw naam. Ik heb je boek gekocht en in één ruk uitgelezen en de affirmatiestickers op mijn pc en raam geplakt.
Je kunt gerust stellen dat voor mij persoonlijk de inspiratie het meest waardevolle is van je boek. Ik ben daar heel gevoelig voor. Het feit dat het bestaat en succesvol kan zijn en je bedrijf meetelt. En dat het begrip succesvol niet een synoniem voor groot is. Ik smul van de verhalen van andere thuiswerkmoeders en hun foto’s erbij. Dat geeft mij een enorme stimulans om door te zetten. Als ik anderen dan op een rommelzolder zie zitten met in een hoekje een werkplek waaraan aandacht is besteed, dan krijg ik direct energie.
Het hoeft geen miljoenenbedrijf te zijn. Het gaat erom dat dit je keus is en dat je zorgt dat het werkt, dat je het mogelijk maakt en het voor jou succesvol is. In jouw boek staan vertellingen en foto’s zonder opsmuk, precies zoals het is: thuiswerkmama! En zelfs dat brede begrip dekt soms nog niet de hele lading.
Oja, ik heb het niet meer over praktijkje of bedrijfje. Dat is ook een wijze les geweest, haha. Verder heb ik ook nog veel praktische informatie uit het handboek voor de belastingdienst gehaald op aanraden van het boek." |
"Eerst behandelde ik alleen degenen waarop ik tijdens mijn opleiding mocht oefenen gratis, maar dat voelde op een gegeven moment helemaal niet goed meer. Ik ben het waard om betaald te worden, maar nog steeds ben ik niet zakelijk. Dat is echt een verbeterpunt voor mij.
 Ik vind het moeilijk om geld te vragen en kan er dus ook nog niet van leven. We kunnen met mijn parttimebaan bij mijn werkgever net rondkomen. Wat ik verdien met mijn praktijk zorgt voor de extra’s: eens een nieuw dekbedovertrek of hebbedingetje voor in mijn interieur. Ik moet zeggen dat we nog geen gekke dingen kunnen doen. Wij moeten het echt hebben van wat we uitsparen, niet van wat ik verdien. Zo stoken we ons huis warm op hout en speur ik op de rommelmarkten naar speelgoed voor Sinterklaascadeaus, fietsen en verjaardagscadeaus voor onze kinderen. Ik doe boodschappen bij Aldi en Lidl en ik combineer tweedehands kleding met uitverkoopjes. Ik ben altijd op zoek naar voordelige oplossingen.
We gaan eenmaal per jaar op vakantie. We kamperen dan in een stokoude caravan van mijn vader op een gemeentecamping in Frankrijk. Daar kook ik elke dag zelf, maar het maakt het er allemaal niet minder leuk om, hoor."
Hoe zijn de reacties uit jouw omgeving op het feit dat je thuiswerkt?
"Wisselend, maar over het algemeen positief. Er blijven altijd mensen die het niet serieus nemen, maar dat ligt ook vooral aan het soort werk dat ik doe. Mensen hebben de neiging het zelfherstellende vermogen van het lichaam te onderschatten en kunnen het vertrouwen en geduld niet altijd opbrengen. Bovendien is het voor velen eng om te veranderen. Sommigen lijken het ideaal om er thuis iets bij te verdienen en je eigen tijd in te delen. Eigenlijk richt ik me vooral op de positieve reacties, want daar haal ik energie uit. Bij kritiek overweeg ik kort of ik er lering uit kan trekken. Zoniet, dan laat ik het zo gauw als ik kan los. Dat gaat de ene keer beter dan de andere.
Degenen die mij goed kennen, reageren leuk en vinden dat het goed bij me past. De patiënten zijn vooralsnog enthousiast over de doeltreffendheid van de behandelingen. Een klein deel in mijn directe omgeving staat helemaal niet open voor alternatieve geneeswijzen en dus ook niet voor wat ik doe. In mijn woonplaats weten nog niet zoveel mensen dat ik dit doe. Ik ben natuurlijk nog relatief kort bezig, maar dat ik nog erg verlegen of bescheiden ben, heeft er ook heel veel mee te maken. Dat is echt iets waaraan ik werk. Ik vind het eng om mensen te benaderen vanuit de gedachte om je werkzaamheden te promoten. Ook die blokkade moet ik overwinnen."
“We zijn rijk!”
"De kinderen leven op hun manier erg mee met hun moeder. Dit leidt tot schattige uitspraken. Toen ik zei dat ik op school zat en mijn juffrouw Maria heet, vroeg Thijmen van vijf: “Maria van God?” Zo zei Basten van zeven jaar tegen zijn oma (mijn moeder): “Nou, maar dat heeft niet iedereen, hoor, zo’n moeder die je masseert en je voeten doet”. Toen ik op een beurs een houten doosje vol met halfedelstenen had gekocht, riepen de kinderen het uit van geluk: “We zijn rijk!” Ze ruiken graag aan de olie, vooral Thijmen, die vindt alles lekker ruiken. Als Julian zich eens niet lekker voelt, loopt hij zelf naar de praktijk, trekt de deur open en gaat op de behandelstoel zitten. Daarna krijg ik heel gerichte opdrachten van hem: met olie zijn voeten masseren, met het stokje behandelen of het lampje. Zoooo schattig."
Aanbieding
Iedereen die naar aanleiding van de WAHM-website een afspraak maakt voor een behandeling, krijgt 50% korting op het eerste consult. Je betaalt dus slechts 15 euro i.p.v. 30. Het consult omvat een intakegesprek, het opmaken van een voetenkaart, voetreflexbehandeling en indien gewenst resonantietherapie. Kinderen betalen dan slechts 10 euro. Deze aanbieding blijft een half jaar geldig, dus tot 01-07-2007, maar vergeet niet de WAHM-actie te vermelden.
Olivijn – praktijk voor natuurgeneeskundige therapieën
Noordschans 7
4791 RD KLUNDERT
0168-403000
Of surf naar de website van Nicole: www.olivijn.com
naar Succesverhalen
naar boven
|
